مدح و شهادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
ای ســراپـا حُـسـن حــیّ ذوالــمــنـن ســوّمـیـن ابـن الــرّضـا دوّم حـســن ای هــزاران آفــتــابـت مــشــتـــری یــا ابــاالـمـهــدی امــام عـســکــری دُرّ ده دریـــا و بــحــر یــک گــهــر آن گـهـر خـود حـجـّت ثـانـی عـشـر بـا هـمـه درد و غــم و عـمـر کـمـت تـا ابــد مـرهـون احـسـان، عـالـمـت از نـــمــاز و از دعـــای مــتــصــل بُــردی از دشـمـن کــنـار حـبـس دل بـا خـدا پـیـوسـتــه در راز و نــیــاز روزهـا را روزه، شـب‌هـا در نـماز رنـج‌هــایـت در ره تــوحــیــد بـــود ســال‌هــا یـا حــبـس یـا تـبـعـیـد بـود روزگـارت شـعـلـه‌هـا بر جان فکـند دشـمـنـت در بـرکـۀ شـیـران فـکـنـد ایـسـتـادی بـیـن شـیــران در نــمــاز شـیــرهــا را جــانـبـت روی نــيــاز الــلـه الــلــه گــرد تـــو درّنـــدگـــان سـر فـرو بـردنـد هـمچـون بـنـدگـان نــور عــلـمـت از درون حـبــس‌هــا کـرد از ظـلـمـت جـهــانـی را رهــا ای دمـت جـان داده بر روح الامـین آســمــان خـفــتــه در خـاک زمـیــن رهــنــمــای آفــریــنـش کـیـسـت تـو شـهـریـار مـلـک بـیـنـش کـیـست تو چـشـم بـد از مـاه رخـسـار تــو دور یک جـمـال و چـارده خـورشید نـور گـشـت دشـمــن در جـوانـی قـاتــلـت کـــشـت در مــاه ربــــیـــع الاوّلــت کـفـر خـود را عـاقـبـت معـلـوم کرد هـمچـو اجـدات تو را مـسـمـوم کـرد ســامــره شــد صـحــنــۀ روز جــزا گـشت تـنهـا مـهـدی‌ات صاحب عـزا ای بـه قــربــان تـو و عـمــر کـمـت قـلـب مــهـــدی داغـــدار مــاتــمــت بـی‌تـو مـهـدی بـی‌کـس و یـاور شده طـفـل تــنــهــای تـو تـنـهــاتــر شـده آه از آن ساعت که در سوز و گـداز خـوانـد مـهـدی بـر تـن پـاکـت نـماز کـرد تـا جـسـم ضـعـیـفـت را نـظــر بر کـشـید آهـی جهـان‌سوز از جگـر آسـمــان دیــده‌اش انــجــم گـریـسـت بین مردم مـخـفـی از مردم گـریست گـر چـه بــوده اشـک دامـن دامـنـت شکـر حـق زنجـیـر نـبـوده بـر تـنت جـسم تو زخـم از دم خـنـجـر نداشت پـیـکـر جـدّ غــریـبـت ســر نـداشـت آه از آن سـاعـت که زین الـعـابـدیـن پـیــشــوای عــابــدیـن و ســاجــدیـن دید در گـودال خـون بر روی خـاک پـیـکـر پـاک پــدر را چــاک چــاک یـوسف زهـرا و زخـم تـیـر و سنگ گرگ‌ها کردند جـسمش چنگ چنگ گشت از چـشمش روان دریای خون خـواست جـانـش از بـدن آیـد بـرون هــمــدم او جــز شــرار تـب نــبــود جان ز کـف می‌داد اگـر زینب نـبود |